4.9/5 - (43 امتیاز)

انتقال فاضلاب و شبکه جمع آوری فاضلاب

انتقال فاضلاب و شبکه جمع آوری فاضلاب عبارتست از سیستمی متشکل از لوله های فاضلاب برای انتقال فاضلاب خانگی و غیر خانگی به محل تصفیه خانه ها، که این لوله ها در داخل کانال هایی قرار می گیرند که ترانشه نامیده می شوند.

یکی از مناسب ترین روشهای جمع آوری و انتقال فاضلاب ، استفاده از روش ثقلی می باشد که در این روش فاضلاب تحت نیروی ثقل خود داخل فاضلاب رو جریان یافته و به حرکت در می آید.

بدیهی است در این روش شیب اغلب فاضلاب رو ها بر اساس توپوگرافی منطقه انتخاب می شود.

اما در شرایط خاصی که زمین طبیعی مسطح بوده و از شیب کمی برخوردار باشد یا در مناطقی که سطح آب زیرزمینی بالا بوده و نزدیک سطح زمین باشد، عملیات حفاری به سادگی میسر نمی باشد و روش ثقلی روش مناسبی نمی باشد.

در صورت کاربرد آن علاوه بر افزایش تصاعدی هزینه های اجرایی به ناچار باید از ایستگاه های پمپاژ و خطوط تحت فشار فاضلاب استفاده نمود؛ که خود مشکلات زیادی در مرحله بهره برداری ایجاد می کند. که از روشهای دیگری استفاده می شود.

انتقال فاضلاب کرج ( کارخانه حداد پرتو صنعت )

عوامل موثر در انتخاب روش اجرائی شبکه جمع آوری فاضلاب

• توپوگرافی محدوده شبکه جمع آوری فاضلاب
• سطح آب زیرزمینی
• مشخصات ژئوتکنیکی و شرایط تحت الارضی خاک محدوده شبکه جمع آوری فاضلاب
• میزان نفوذپذیری آب در لایه های خاک در زمان حفاری و پایداری خاک
• زمان اجرای شبکه جمع آوری فاضلاب
• هزینه اجرائی شبکه جمع آوری فاضلاب
• مسائل بهره برداری و نگهداری شبکه جمع آوری فاضلاب و تاسیسات جانبی
• هزینه سرمایه گذاری اولیه شبکه جمع آوری فاضلاب
• تاسیسات زیربنایی شهری از قبیل: آب، گاز، برق، مخابرات، مترو و …
• شرایط ترافیک شهری و گذربندی معابر شهری

سیستم شبکه جمع آوری فاضلاب در حالت ثقلی

در این روش عمق لوله گذاری ها عمدتاً تابعی از تامین شرایط و ضوابط هیدرولیکی لوله ها با مقاطع نیمه پر و به طور کلی تابعی از شرایط توپوگرافی منطقه می باشد. در این حالت در مناطق پست و هموار که دارای توپوگرافی یکنواختی می باشند؛ به دلیل عدم وجود شیب کافی عمق لوله گذاری ها افزایش می یابد.

روشهای اجرایی در این حالت به شرح زیر است :
• اجرای طرح جمع آوری شبکه فاضلاب با استفاده از روش حفاری ترانشه رو باز
• اجرای طرح جمع آوری شبکه فاضلاب با استفاده از سیستم حفاری تونل های سنتی (نقب)
• اجرای طرح جمع آوری شبکه فاضلاب با استفاده از روش لوله رانی توسط دستگاههای میکروتونلینگ

روش ميكروتونلينگ : به طوركلي دو روش عمده براي نصب شبكه هاي فاضلاب در سطح شهر وجود دارد. روش اول كه بسيار متداول مي باشد روش ترانشه باز بوده و روش دوم روشهاي بدون حفر ترانشه مي باشد. يكي از روشهاي اجراي شبكه بدون حفر ترانشه ، احداث نقب هاي سنتي بوده و روش ديگر استفاده از دستگاه هاي حفار ميكروتونل و پايپ جكينگ است؛ که از جدیدترین روش های لوله گذاری دنیا است.

• اجرای طرح جمع آوری شبکه فاضلاب با استفاده از سیستم پیش زهکشی و پایین آوردن موضعی سطح آب زیرزمینی
اجرای شبکه های فاضلاب با استفاده از سیستم های تجهیزات حفاظت دیوار ترانشه و تثبیت آن با استفاده از مقاطع فولادی به روش های سپرکوبی

سیستم طرح جمع آوری شبکه فاضلاب تحت مکش

شیوه ای موفق در مناطقی که استفاده از روش ثقلی مناسب نمی باشد؛ استفاده از روش جمع آوری فاضلاب تحت مکش می باشد. عمدتاً استفاده از سیستم تحت مکش در طراحی و اجرای شبکه های جمع آوری فاضلاب در شرایط زیر به کار می رود :

• در شرایطی که خاک تحت الارضی ناپایدار و دانه بندی خاک نامناسب است.
• در مناطقی که توپوگرافی محدوده طرح مسطح بوده و از شیب طبیعی بسیار کمی برخوردار باشد.
• در مناطقی که سطح آب های زیرزمینی بالا است.
• در شرایطی که جهت حفر ترانشه محدودیت وجود داشته باشد.
• در مناطقی که جنس لایه های زمین سنگی است.
• در مناطقی که بافت شهری پراکنده باشد.

در این شیوه ابتدا فاضلاب یک یا چند واحد اعم از مسکونی، تجاری، بیمارستان و یا کارگاه به صورت ثقلی به داخل یک حوضچه (Pit) جمع آوری می شود و پس از جمع آوری فاضلاب به مقدار معین در قسمت تحتانی حوضچه، توسط شیرهای خلاء که در قسمت فوقانی حوضچه قرار گرفته است؛ فاضلاب به خطوط جمع آوری تحت مکش منتقل می گردد.
فاضلاب تخلیه شده به شبکه جمع آوری اصلی، در حالت دو قشری جریان (مخلوط فاضلاب و هوا) به محل ایستگاه مکش اصلی منتهی می شود.
در انتها فاضلاب جمع آوری شده در محل ایستگاه تامین خلاء به صورت پمپاژ یا ثقلی به محل خروجی شبکه (خط انتقال یا تصفیه خانه) هدایت می گردد.

اجزاء سیستم طرح جمع آوری شبکه فاضلاب تحت مکش

1. حوضچه شیر خلاء تخلیه فاضلاب: که از دو قسمت تحتانی و فوقانی برای جمع آوری و انتقال به خطوط تحت مکش تشکیل شده است.
2. شبکه اصلی لوله کشی فاضلاب: با توجه به عملکرد مکشی بودن، قطر لوله ها کمتر از حالت ثقلی و بین 90 تا 250 میلیمتر است؛ شبکه آب بند بوده و از نشت بوی نامطبوع و بند آمدن لوله به علت وجود 10 تا 15 برابری هوا نسبت به فاضلاب جلوگیری می کند.
چون سیستم تحت مکش است؛ شیب لوله ها می تواند منفی شده یا غیر ثابت باشد و در برخورد با دیگر تاسیسات زیر زمینی تغییر مسیر داده و از زیر آنها عبور نماید؛ عرض ترانشه با کاهش قطر، کمتر و نیز عمق لوله گذاری می تواند تا 1 متر کاهش یابد. همچنین زمان و هزینه اجرا کمتر است.
3. ایستگاه تامین فشار منفی: سومین و مهمترین قسمت این شبکه، ایستگاه تامین فشار منفی می باشد؛ که وظیفه تامین مکش کل شبکه و ذخیره و تخلیه فاضلاب به خروجی شبکه را دارد. که در مرکز سیستم قرار می گیرد.